سرمایه شغلی و تعهد به کار نمونه مورد مطالعه: ادارات دولتی شهر تهران

عدم تعهدبه‌کار در ادارات دولتی از مسائل اجتماعی ایران است. این مقاله با فرض تأثیر سرمایه شغلی در افزایش تعهدبه‌کار، رابطه سرمایه شغلی و تعهدبه‌کار کارمندان ادارات دولتی در شهر تهران را بررسی کرده است. سرمایه شغلی مجموعه مکتسبات حاصل از ایفای نقش در یک موقعیت شغلی است. روش این پژوهش توصیفی- همبستگی است و با پرسشنامه‌ای مدون در 8 سازمان دولتی در تهران با 78 کارمند مرد و 48 کارمند زن مصاحبه انجام شده است. برای سنجش اعتبار و روایی شاخص‌ها، از همبستگی درونی، ضریب آلفای کرونباخ و KMO استفاده شده است، ضریب آلفای کرونباخ سرمایه شغلی 0.80 و تعهد شغلی 0.70 می‌باشد.میانگین تعهدبه‌کار کارمندان 42/3 از 6 و میانگین سرمایه شغلی آنان 39/3 می‌باشد. رابطه تعهدبه‌کار با سرمایه‌شغلی (41/0r=)، سرمایه اقتصادی (17/0r=)، سرمایه سیاسی (41/0r=)، سرمایه اجتماعی (38/0r=) و سرمایه فرهنگی (29/0r=) می‌باشد. ضریب همبستگی چندگانه 0.81 و متغیرهای موجود در بررسی 66 درصد از تغییرات تعهد کاری را تبیین کرده‌اند. هنگامی که روابط میان سرمایه شغلی و تعهدبه‌کار در دو گروه با از خودبیگانگی و توزیع عادلانه سرمایه بالا و پایین مورد بررسی قرار گرفت مشخص شد که این رابطه در سازمان‌هایی که دارای عدالت بیشتری هستند، قوی‌تر است. و همچنین در کسانی که بیگانگی از کار کمتری داشته‌اند، قوی‌تر از سایرین است.